قـرآن و سـیره نبوی که دو پـایه این تحقیق است، دو عنصر بسیار مهـم و تأثیرگـذار در زنـدگی و بالنـدگی جوامع اسـلامی به شـمار می‌رود.
تفسیر متون فلسفی، دینی، وحقوقی، پیوندی ژرف با ماهیت معنا دارد. گشودن اسرار معنای متونِ پیچیده مرهون ایضاح چیستی معنا و موطن آن است.
تفسیر قرآن کریم در گذر زمان همواره مایه دل‌مشغولی مکتبهای گونه‌گون اسلامی با نگرش‌ها و مشرب‌های مختلف فکری بوده که جریانهای متنوع تفسیری را پدید آورده است.
تفسیر قرآن‌کریم در گذر زمان همواره مایه دل مشغولی مکتبهای گونه‌گون اسلامی با نگرش‌ها و مشرب‌های مختلف فکری بوده که جریانهای متنوّع تفسیری را پدیدآورده است، هر چند این تنوّع و گونه‌گونی از منظری
آگاهی از تاریخ تفسیر، در تفسیر صحیح قرآن و استفاده بهینه از آثار تفسیری نقش مهم و بسزایی دارد.
جریان تفسیری قرآن‌گرا رویکردی است که روش تفسیری خود را در تمرکز و تأکید بر دلالت‌های قرآنی و تدبر در خود قرآن تعریف کرده است. این جریان با دو شاخه کلی اعتدالی و افراطی قابل تحقیق و بررسی است.
جریان تفسیر روایی از منظری تاریخی در حفظ و پاسداری از میراث روایی تفسیری و تعدیل برخی جریانهای رقیب نقشی ستودنی داشته است.
مفسران فریقین به خصوص مفسران امامیه از عصر رسالت تا کنون برای فهم معانی و مقاصد آیات قرآن کوشش نموده و هر یک با توجه به مکتب تفسیری خویش، روش و گرایش خاصی را در تفسیر قرآن انتخاب نموده اند.