خلاصه بحث در بررسي هاي به عمل آمده پيرامون موضوع مورد نظر اين شد که از آنجا که نبوت يکي از اصول اعتقادي است و پذيرش آن مساوي است با پذيرش اسلام، انديشمندان زيادي پيرامون اين اصل اعتقادي کار کرده اند، اما در زمينه اينکه آيا زنان هم مي توانن نبي شوند يا نه؟ خيلي کار نشده و تقريبا پديده اي نوين در کار تحقيقاتي است و چکيده آنچه در اين نوشتار مطرح شده اين است که: الف- گروهي از علماي شيعه و سني بر اين باورند که زن نمي تواند پيغمبر باشد و استناد کرده اند به ‎۳ آيه از آيات قرآن که عبارتند از: سوره يوسف/‎۱۰۹، سوره نحل/‎۴۳ و سوره انبيا / ‎۷. که خداوند تعالي مي فرمايد: " و ما ارسلنا من قبلک الا رجالا و نوحي اليهم..." و طبق اين آيات نبوت را مختص مردان دانسته و از زنان نفي کرده اند. ب: در دسته ديگر، از احاديث و روايات، شرط قضاوت و حکومت رجوليت ذکر شده است مانند: "لن يفلح قوم و لو امرهم امراة" هرگز به رستگاري نرسد جامعه اي که سرپرستي آن را زن بر عهده دارد. و گفته اند قضاوت و حکومت شعبه کوچکي از نبوت و امامت است و چون طبق پاره اي از روايات زنان از آن ممنوع و محروم گشته اند پس به طريق اولي از نبوت و امامت به معناي رهبري هم ممنوع خواهند بود و علت آن را بعضي از بزرگان لطافت و ظرافت وجودي بعضي از زنان؛ يا در منظر قرار داشتن منصب نبوت دانسته اند که لازمه مرجعيت ان است که با حيا و عفاف و ارزشهاي وجودي زنان سازگار نيست. ج. انبيا را شئوني است که عبارت است از: ‎۱- شأن تبليغ و رساندن پيام الهي به مردم. ‎۲- شأت زعامت و رهبري و امامت، که همان اجراء خطابات الهيه است بر جوامع بشري. ‎۳- شان قضاوت يعني فصل خصومت در اختلافات. حاصل کلام اينکه سه شان مذکور که از شئون ديني و نبوت انبيا محسوب مي شود که همان ولايت الهيه است. لذا زهراي اطهر که در دايره ولايت کبري حلقه اساسي و کليدي است با توجه به داشتن اين مقام بلند معنوي و شئون سه گانه مذکور، که همان شئون نبوت است را دارا نبودند. دين مي گويد که زن گل است و بايد در بستان منزل باشد. او مي تواند پيغمبر تربيت کند اما نمي تواند پيغمبر باشد. در اين نوشتار ديدگاه عالمان مسلمان در رابطه با نبوت زنان منفي است گرچه برخي از انديشمندان معتقد به نبوت زنان شده اند و در کتاب مقدس مسيحيان و يهوديان نيز اجمالا نبوت زنان پذيرفته شده است.