اين تحقيق در رابطه با قوانين حاکم بر رفتار انسان و بازتاب آن رفتار در زندگي خارجي انسان از منظر قرآن مي باشد. مي دانيم که هدف از نزول قرآن، رسيدن انسان به هدايت و در نهايت به يک زندگي سعادتمندانه مي باشد و از اين حيث بيان عواقب اعمال انسان و پيامدهاي رفتار او مي تواند موجب تنبه و بيداري انسان شده و در نهايت او را در رسيدن به زندگي که سعادت دنيوي و اخروي را براي او در پي داشته باشد، هدايت نمايد. از اين حيث بر آن شدم که تحقيقي را در اين زمينه انجام دهم که حاصل آن، رساله حاضر است که از بررسي نمودن آيات پانزده جزء ابتدايي قرآن در موضوع مورد نظر به دست آمده است. اين تحقيق شامل سه فصل مي باشد. فصل اول که مفاهيم و کليات است فصل دوم که به بررسي قوانين حاکم بر رفتار فردي انسان مي پردازد و در آن يک به يک آيات به طور مفصل بحث مي شود. مراد از رفتار فردي انسان که در اين فصل گنجانده شده است در واقع، اعمال و رفتاري است که توسط يکايک افراد به طور جداگانه قابل انجام است و گرنه در بسياري از آياتي که در اين فصل بيان مي شود، ضمير به کار برده شده جمع بوده و خداوند جمع را مورد خطاب قرار مي داد ولي جمعي که يک به يک و فردي قادر به انجام آن عمل و رفتار هستند. فصل سوم شامل قوانين حاکم بر رفتار اجتماعي انسان مي باشد در اين فصل نيز تک تک آيات مورد مطالعه و بررسي واقع شده اند. ملاک گزينش آيات در اين فصل روحيه جمعي حاکم بر آن است.يعني برخلاف فصل گذشته اين جمع و اجتماع انسان ها هستند که ملاک اند نه فرد فرد آنها. به بيان ديگر عکس العمل مزبور در آن آيات معلول رفتار جمعي و اجتماع انسان ها است و عمل فرد آنها مقبول نبوده و نمي تواند آثار حاصل از رفتار جمعي را در پي داشته باشد.