نظریه فراعصری بودن قرآن‌کریم معتقد است قرآن‌کریم‌ در عین ناظر بودن به زمانه نزول، اختصاص به آن دوره ندارد و از سنخ نامه های سرگشاده ای است که در کنار دارا بودن مخاطب خاص، برای همه انسانها در طول تاریخ معتبر است و گزاره های خارجیه آن نیز به قضایای حقیقیه تأویل برده می‌شوند. این اثر با نقد دیدگاه معتقدان به تاریخ مندی قرآن کریم ؛ و بعد از اثبات امکان وجود کتابی فراعصری، با تکیه بر ادله عقلی و نقلی متعدد، اعم از آیات و روایات و نیز ضرورت و ارتکاز مسلمانان، و نیز برخورداری قرآن از ویژگیهای متن فراعصری، مانند تمرکز بر نیازهای اساسی بشر در معارف نظری و وظائف عملی، و همسویی با عقل و فطرت، و انعطاف پذیری و پیش بینی همه شرایط، و عمق معنایی، و ساختار لفظی منحصر به فرد؛ فراعصری بودن قرآن را اثبات کرده، تبیین صحیحی از فراعصری بودن را مستدل می‌نماید.