در دين مبين اسلام از راستگوئي با تعابير بسيار والائي همچون سيف الله در روي زمين، مايه حيات تقوا، پايه دين و اساس ايمان ياد شده است.
در بيان معناي صدق و راستگوئي و همچنين نقطه مقابل آن يعني كذب و دروغگوئي سه نظريه وجود دارد اما آنچه مشهور و قابل قبول است اينكه سخن راست قول موافق با واقع است كه پرده از روي حقيقت برمي دارد و سخن دروغ سخني است كه خلاف واقعيت را بيان مي كند و كليد همه شرها و بديها است كه با ورودش به دايره اخلاقيات انسان مي تواند فرد را تا ميدان بي ايماني و دوري از خدا بكشاند.