عذاب به عنوان یک وعید جدی از طرف خداوند در قرآن کریم مطرح است.شناخت همه جانبه و دلایل گرفتار شدن به این هشدار الهی و از طرف دیگر یافتن راه¬های برون شد از عذاب اخروی برای همه معتقدان به این کتاب آسمانی لازم وضروری می¬نماید.پژوهش حاضر با روش تحلیلی-توصیفی به معناشناسی کلمه«عذاب» می پردازد.تاکنون مقاله و یا کتابی در بیان معناشناسانه عذاب به طور مستقل تببین نشده است و تنها مطالبی را می¬توان در تفاسیر ترتیبی ارائه شده از آیات قرآن کریم یافت. بررسی سیستماتیک معنا در این پژوهش‌ از‌ میان مکاتب معناشناسی،برگرفته از روش معناشناسی مـکتب بـُن اسـت.در بخش اول این مقاله تحت عنوان بررسی لغوی به بررسی معنای اولیه کلمه«عذاب»پرداخته سپس در بخش دوم به بررسی مولفه¬های معنایی یعنی واژه های همنشین عذاب پرداخته¬ایم.در بخش سوم وارد مطالعات کلی نگر پیرامون این کلمه شده و به بررسی واژه های مربوط به میدان معنایی یعنی به دست آوردن کلمات مترادف و متضاد وملازم همچنین شناخت منشاء و زمینه های عذاب و راه کار برون رفت از مشمول عذاب الهی شدن، همراه با شواهد قرآنی آن مورد بررسی قرار داده¬ایم.در آخر با تحلیل معنایی «عذاب» معنای نسبی این واژه را در نظام قرآن بیان می کنیم.طبق نتیجه حاصل شدهدر این پژوهش،عذاب آن چیزی است که الله از جهت رحمانیتش و ملازمت با طبع و مقتضای حال انسان گناهکار که از فعل خود توبه نمی کند به عنوان نتیجه طبیعی افعال دنیوی -و نه شکنجه ای جدا از اعمال او - قرار داده است.